Υλοτομική υπερεκμετάλλευση

Υλοτομική υπερεκμετάλλευση

Τα προβλήματα που αντιμετωπίζει το φυσικό περιβάλλον σήμερα είναι σύνθετα και μάλλον δυσεπίλυτα. Στις περισσότερες περιπτώσεις οι αιτίες είναι οι κακές πρακτικές και επιλογές, η υπερεκμετάλευση των φυσικών πόρων, η απουσία ορθολογικής διαχείρισης, ο συνδιασμός των επιπτώσεων και δυστυχώς η απουσία ικανών μηχανισμών φύλαξης και προστασίας..

 

Η ανεξέλεγκτη χρήση των φυσικών πόρων και τα δυσμενή αποτελέσματα σε αρκετές περιπτώσεις διέπονται από το πολύπτυχο:

1. έλλειψη περιβαλλοντικής συνείδησης (για την ατομική συμπεριφορά)

2. έλλειψη μηχανισμού ελέγχου (για την αποτροπή)

3. έλλειψη ορθολογικής διαχείρισης (για την εφαρμογή μέτρων προστασίας και ανάπτυξης)

4. έλλειψη γνώσης (για την εφαρμογή διαχείρισης)

5. έλλειψη συνεργασιών μεταξύ εμπλεκομένων φορέων (για την ανάληψη κοινών δράσεων προστασίας)

6. έλλειψη χρημάτων (για να γίνει τελικά το οτιδήποτε!)

 

ΥΛΟΤΟΜΙΑ

Η υλοτομία είναι η διαδικασία κοπής δέντρων, πριονισμού τους σε κατάλληλα μήκη και μεταφορά τους σε πριστήριο. Οι διάφορες φάσεις της διαδικασίας ποικίλλουν αναλόγως των τοπικών συνθηκών και της τεχνολογικής προόδου κάθε χώρας. Η υλοτομία ήταν τον 19ο αιώνα και εξακολουθεί να είναι χειρονακτική εργασία. Τα δέντρα κόπτονταν με πελέκεις τον χειμώνα και μεταφέρονταν με έλκηθρο συρόμενο από βόδια ή άλογα σε παγωμένο ποτάμι. Μετά την τήξη των πάγων την άνοιξη οι κορμοί πλέουν κατά την διεύθυνση του ρεύματος μέχρι το πριστήριο.

Στην σύγχρονη εκμηχανισμένη υλοτομία , τα δέντρα κόπτονται με ειδικά πριόνια εγκάρσιας κοπής ή με μηχανοκίνητα αλυσοπρίονα ή προκειμένου περί σχετικώς νεανικών φυτειών, με μηχανη που κόβει ολόκληρο το δέντρο σε μια κίνηση. Τα δέντρα τεμαχίζονται κατόπιν σε τυποποιημένα μήκη και σύρονται μέχρι το πριστήριο με φορτηγά ή ανελκυστήρες ή μεταφέρονται σε ένα κεντρικό σημείο με καλωδιομεταφορέα , ανεπτυγμένο είτε εναερίως είτε πάνω στο έδαφος. Οι τοπικές συνθήκες επιβάλλουν συχνά ασυνίθηστες μεθόδους υλοτομικές μεθόδους.


ΚΑΥΣΗ ΞΥΛΟΥ

Με το κόστος του πετρελαίου ολοένα να αυξάνεται, πολλοί θα προσπαθήσουν να στραφούν σε εναλλακτικούς τρόπους θέρμανσης. Σε περιοχές όπως τα προάστια πόλεων ή αγροτικές περιοχές η καύση ξύλου θα αποτελέσει μια σημαντική εναλλακτική λύση.

Η καύση ξύλου σε αντίθεση με την καύση των ορυκτών καυσίμων δεν συμβάλλει στην αύξηση των εκπομπών των αερίων που είναι υπεύθυνα για το φαινόμενο του θερμοκηπίου. Το κυριότερο από τα αέρια αυτά είναι το CO2. Αυξημένη συγκέντρωση τέτοιων αερίων στην ατμόσφαιρα εγκλωβίζουν τη θερμότητα από τον ήλιο προκαλώντας αύξηση της μέσης τιμής της θερμοκρασίας του πλανήτη.

Το ξύλο διαφέρει από τα ορυκτά καύσιμα μια και για τη δημιουργία ενός δένδρου δεσμεύεται CO2 από την ατμόσφαιρα σαν πηγή άνθρακα. Ο άνθρακας αποτελεί το 50% του βάρους του ξύλου. Στην περίπτωση που το ξύλο καεί, το CO2 θα απελευθερωθεί γρήγορα στην ατμόσφαιρα. Παρόμοιο ποσό CO2 θα απελευθερωθεί αργά στην ατμόσφαιρα κατά το θάνατο ενός δένδρου και της φυσικής του αποσύνθεσης στο δάσος.

ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΔΑΣΩΝ

Τα τροπικά δάση, αλλά και όλα τα δάση, εξαιτίας των πυρκαγιών αλλά και των εκχερσώσεων, οδηγούνται στον αφανισμό. Οι πυρκαγιές καταστρέφουν τους πνεύμονες της Γης. Ο μισός δασικός πλούτος της Γης κάηκε τα τελευταία 30 χρόνια. Ο ρυθμός εκχέρσωσης των τροπικών δασών κυμαίνεται από 10 έως 20 εκατομμύρια εκτάρια το χρόνο. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα οι κάτοικοι περιοχών γύρω από μεγάλες δασικές περιοχές να ζουν με το φόβο των πλημμυρών που μεγαλώνει κάθε χρόνο και περισσότερο, γιατί κάθε έτος έχουμε τεράστιες πυρκαγιές σ? ολόκληρο τον πλανήτη. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι οι περιοχές γύρω από τα Ιμαλάια, όπου 50 έως 100 εκατομμύρια άνθρωποι ζουν με τον εφιάλτη των πλημμυρών

ΠΑΡΑΓΩΓΗ ΞΥΛΟΥ

Το ξύλο είτε ως πηγή ενέργειας (καυσόξυλα, ξυλοκάρβουνα) είτε ως ξύλο κατασκευών, ναυπηγικής, επιπλοποιίας, διακόσμησης, βιομηχανικό ή παραγωγής χάρτου από αρχαιοτάτων χρόνων μέχρι σήμερα παίζει σημαντικότατο ρόλο στην ανάπτυξη της οικονομίας, της ευημερίας και του πολιτισμού των ανθρώπινων κοινωνιών. Είναι ένα οικολογικά παραγόμενο προϊόν χωρίς κατανάλωση (εισροή) πρόσθετης ενέργειας, δηλαδή ένας βιολογικά ανανεώσιμος φυσικός πόρος. Παρά την αντικατάστασή του από άλλα τεχνητά (κυρίως μέταλλα και πλαστικά) υλικά διατηρεί, χάρη στις ιδιότητές του, τη μεγάλη σημασία του και θα τη διατηρεί και στο μέλλον , γιατί είναι ένα προϊόν που παράγεται ανέξοδα, έχει μεγάλη αντοχή σε σχέση με το βάρος του, απαιτείται ελάχιστη κατανάλωση ενέργειας για την κατεργασία του, είναι ελαστικό , θερμομονωτικό, ευχάριστο στην όραση και απαλό στην αφή. Η απόληψη ξύλου από το δάσος δεν αποτελεί καταστροφή αλλά εργαλείο ανανέωσης και καλλιέργειας του δάσους με την προϋπόθεση ότι αυτό γίνεται σύμφωνα με τους κανόνες της δασολογικής επιστήμης και της αειφορικής διαχείρισης.



Πέρα από το ξύλο, που αποτελεί το βασικό προϊόν του δάσους, τα δασικά οικοσυστήματα προσφέρουν μια σειρά ακόμη προϊόντων με οικονομική αξία όπως ο φλοιός, το ρετσίνι, το μέλι, τα μικρά φρούτα του δάσους (αγριοφράουλες, βατόμουρα, σμέουρα, μύρτιλλα), αρωματικά φύλλα (δάφνη), μανιτάρια, φαρμακευτικά βότανα, θηράματα, βοσκήσιμη ύλη κ.τ.λ.